Tajemnice klasztornego ogrodu

 Okazuje się, że zakonnice potrafią pisać nie tylko poradniki kulinarne (słynne przepisy siostry Anastazji), ale również piszą poradniki ogrodnicze i to naprawdę z niezłym skutkiem.

Autorka siostra Christa Weinrich OSB jest dyplomowanym inżynierem ogrodnictwa i zakonnicą w opactwie fuldajskim (W Niemczech). Opiekuje się tam ogrodem klasztornym i wydawanym w klasztorze ogrodniczym czasopismem ekologicznym oraz regularnie udziela porad na infolinii ogrodniczej. Za swoje zaangażowanie w ekologiczne ogrodnictwo opactwo już dwukrotnie otrzymało nagrodę miasta Fulda w dziedzinie ochrony środowiska.

Jak zauważyliście, pojawia się słowo klucz: ogrodnictwo ekologiczne. Zresztą osobiście nie wyobrażam sobie, aby taki przyklasztorny ogród był prowadzony w inny sposób. Tym bardziej że opactwo nie istnieje od wczoraj, tylko ma kilkusetletnią tradycję, więc można czerpać z doświadczeń zakonnic zbieranych przez wieki. A tutaj mamy jeszcze dodatkowo autorkę z wykształceniem ogrodniczym, więc można powiedzieć, że jest i tradycja i nauka. 

"Kosy mają szczególne upodobanie do żółtych krokusów, które bardzo szybko rozdziobują. Aby chronić krokus, rozsypujemy wokół nich garść nasion aksamitki. [...] Kosy rzucają się wtedy na wciąż silnie pachnące nasiona aksamitki i krokusy zostawiają w spokoju."

Ogród przyklasztorny zajmuje powierzchnie około 2000 metrów kwadratowych i od pół wieku jest prowadzony tylko według zasad naturalnych. Książka jest więc praktycznym przewodnikiem na cały rok, stworzonym z myślą o wszystkich, którzy chcą uprawiać swój ogród w zgodzie z naturą. Jak to zwykle w tego typu poradnikach bywa, książka ma formę kalendarium, gdzie jest opisane miesiąc po miesiącu, co w ogrodzie robić i na co zwrócić uwagę. Ogród opactwa jest samowystarczalny, więc książka w głównej mierze skupia się na warzywach i drzewach owocowych. Ogród powinien też ładnie wyglądać, więc znalazło się tutaj miejsce i na rośliny ozdobne. Kwiaty ładnie wyglądają, ale w ogrodzie naturalnym spełniają także pożyteczną rolę. Przykładowo korzenie (ich zapach) posadzonej szachownicy carskiej odstrasza norniki, a posadzona wokół drzew owocowych nasturcja będzie odciągała od nich mszyce. Połączenie, pięknego z pożytecznym. À propos szkodników to w książce znajdziemy porady jak radzić sobie w naturalny sposób z różnego rodzaju robactwem. Jest kilka przepisów na roślinne mikstury, które ograniczą występowanie szkodników i chorób w ogrodzie. Przykładowo wyciąg z paproci zwalcza misecznika śliwowego, a wyciąg z kwiatów kozłka lekarskiego chroni przed mrozem i jest dobry jako zaprawa do nasion. W książce znajduję się także, można powiedzieć, że typowe porady, czyli jak ciąć drzewa owoce, jak nawozić glebę, jak pielęgnować posadzone rośliny czy wreszcie jak przechowywać zebrane owoce i warzywa.

"Dobry wzrost ogórkom zapewnia woda z humusem aplikowana co 10-14 dni. Przygotowujemy ją poprzez zmieszanie łopaty dojrzałego kompostu z wiadrem wody. Ze względu na wrażliwość ogórka na chlor, jeśli to możliwe nie należy używać wody wodociągowej, lecz wody deszczowej lub zaczerpniętej ze studni."

Książka ładnie wydana w twardej oprawie. W środku można znaleźć zarówno zdjęcia oczywiście zrobione w przyklasztornym ogrodzie jak i rysunki. Bardzo dobrą robotę zrobiła także polska redakcja książki. Siostra Christa Weinrich zamieszcza nazwy odmian, które są wysiewane i sadzone w opactwie. Często są to niemieckie nazwy, dlategom redakcja na końcu zamieścił tabelkę, pod jakim nazwami są te odmiany sprzedawane w Polsce, a jeśli nie są, to redakcja podaje nazwy podobnych odmian, którymi można zastąpić te podawane przez autorkę.

A ja czekam, aż jakiś polski klasztor, polski zakonnik, zakonnica wyda podobną książkę, bo mogłaby być to ciekawa pozycja.

Tytuł: Tajemnice klasztornego ogrodu

Autor: Christa Weinrich OSB

Wydawca: Wydawnictwo Dębogóra

Liczba stron: 163